PERLEMBAGAAN KITA ASAS PENYATUAN UMAT

Umat Islam kini sudah kelihatan lemah kerana mereka tidak percaya kepada kekuatan diri mereka sendiri. Mereka membiar orang luar mengkotak-katikkannya. Mereka menyerah pengaruh dan kuasa yang ada dalam tangan mereka kepada kuasa besar. Saban hari kita melihat pertumpahan dalam kalangan umat Islam sendiri berpunca daripada hasutan orang luar. Mereka datang ke negara Islam bukan bertujuan menyelamatkannya tetapi bertujuan menghancurkannya. Pertempuran yang berlaku di Palestin, Iraq, Aghanistan, Lubnan dan banyak lagi sudah menjadi bukti yang tidak boleh dipertikaikan.

Marilah kita sama-sama berdoa mudah-mudahan negara kita tidak menjadi gelanggang yang menyedihkan namun bunga-bunga api yang berbahaya itu telah mula berpercik di sana disini yang digerakkan oleh orang luar tetapi orang dalam menjadi dalangnya. Mereka tahu bahawa umat Islam tidak boleh dilemahkan dari luar tetapi mesti dilakukan dalam kalangan umat Islam itu sendiri. Sebab itu yang mempertikaikan Islam bukan orang luar tetapi orang Islam sendiri.

Negara ini adalah negara umat Islam kerana takrif Melayu itu ialah seseorang yang menganut agama Islam dan berbudaya Melayu. Kita tinggal disini semenjak turun temurun. Itulah tanah air kita yang dikenali sebagai Tanah Melayu. Kita adalah pewaris Tanah Melayu yang sah mengikut undang-undang antarabangsa. Sebab itu penjajah Inggeris mengiktirafkannya dan bersetuju dengan kehendak Raja-raja Melayu. Mereka hanya berunding dengan Raja-raja Melayu yang memiliki hak pusaka Tanah Melayu. Penjajah Inggeris tidak berunding dengan pihak lain kecuali dengan Raja-Raja Melayu dan pertubuhan yang mewakili orang Melayu.

Semasa Setiausaha Negara British melawat Malaya Pada tahun 1956, beliau telah mengadakan perundingan dengan Raja-Raja Melayu dan Parti Perikatan untuk mengambil langkah berikut sebagai usaha memberi taraf bekerajaan sendiri kepada Persekutuan Tanah Malayu.

Ketiga-tiga pihak telah bersetuju secara prinsip supaya ditubuhkan sebuah suruhanjaya untuk menyemak perlembagaan persekutuan yang sedia ada. Terma rujukan dan kandunganya telah dibincang pada awal bulan Januari dan Februari1956 di London. Semua pihak telah bersetuju supaya Persekutuan Tanah Melayu diberi bekerajaan sendiri sepenuhnya dan diumumkan dalam bulan Ogos 1957 dalam lengkungan negara-negara Commonwelth.

Oleh sebab itu mereka berpendapat supaya Suruhanjaya Perlembagaan Commonwelth, patutlah segera ditubuhkan supaya dapat membuat perakuan mengenai perlembagaan Persekutuan Tanah Melayu. Mereka telah bersetuju mengenai terma rujukan deraf perlembagaan Persekutuan Tanah Melayu dan siapa yang patut duduk dalam suruhanjaya perlembagaan itu. Cadangan in telah dibawa kepada Her Majesty The Queen dan dipersembahkan KDYMM Persidangan Raja-raja Melayu. Pada 7 mac 1956 telah disiarkan satu kertas putih kerajaan Persekutuan No. 15 tahun 1956. Ia menyebut seperti berikut:

“The Appoval of Her Majesty The Queen and the Conference of Rullers has now been Signified to the recommendations of the constitutional Conference for the appointment of an independent Commission to make recommendations for a form of constitution for a fully self-governing and independent Federation of Malaya within the Commonwealth”

RUJUKAN: Report of the Federation of Malaya Commission 1957.